ನನಗೆ ಮೊದಲಿಂದಲೂ ಓದುವುದೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಆಸಕ್ತಿ. ಆಸಕ್ತಿಗಿಂತ ಚಟ ಎನ್ನುವುದೇ ಸೂಕ್ತ. ಎಲ್ಲೇ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಪೇಪರ್ ಚೂರು ಸಿಕ್ಕರೂ ಓದದೇ ಬಿಸಾಕಿದ್ದಿಲ್ಲ ನಾನು.ಈ ಚಟದಿಂದಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಹಟವೇ ಬರವಣಿಗೆ. ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಕವಿತೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಬರವಣಿಗೆ ಈಗ ಬ್ಲಾಗಿಂಗ್ ತನಕ ಬಂದಿರುವುದು ನನ್ನ ಬರೆಯಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ಹಟದಿ0ದಾಗಿ. ಈ ಹಟ ಎನ್ನುವುದು ಒಂಥರಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸ್ ಗಿಡ ಇದ್ದಂತೆ. ಎಷ್ಟೇ ಬಾರಿ ಕಿತ್ತೊಗೆದರೂ ಮತ್ತಷ್ಟು ಸೊಕ್ಕಿನಿಂದ ಚಿಗುರಿ ಸೆಟೆದು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೇನು ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ ಅನಿಸಿದಾಗ ಅದನ್ನೇ ಪೋಷಿಸಿ ಬೆಳೆಸುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದೆ. ಆ ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆಯ ಆಸೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲು ಬಿತ್ತಿದ ಒರಟೆಯ ಫಲವೇ ಈ ಹಾಳು ಹರಟೆ.
ಏನೇ ಬರೆದರು ಕನ್ನಡದಲ್ಲೇ ಬರೆಯುವುದು ಅಂತ ನಾನು ಮೊದಲೇ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಇದು ಮಾತೃ ಭಾಷೆಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯೋ ಇಲ್ಲಾ ಮನಸ್ಸು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ನೀತಿಯೋ ನಾ ಕಾಣೆ. ಆದರೆ ಬರೆಯುವುದಾದರೂ ಏನನ್ನಾ?? ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವಷ್ಟು ವಯಸ್ಸೂ ಆಗಿಲ್ಲಾ, ವರ್ಚಸ್ಸು ಬಂದಿಲ್ಲಾ. ಮತ್ತಿನ್ನೇನು?? ಇಂತಹ ಹತ್ತು ಹಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ನಾನೇ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುವಾಗ ಅನಿಸಿದ್ದೇನೆಂದರೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ನನ್ನದೇ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಯಾರ ಬಗ್ಗೇನೂ ಕೊಂಕು ಡೊಂಕು ಯಾರಿಗೂ ಲಿಂಕು ಇರದಂಗೆ, ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ದು ಓದಿದ್ದು ಲೈಫಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ದು ನೋಡಿದ್ದು,ಯಾರಿಗಾದ್ರೂಹೇಳಬೇಕು ಅನಿಸಿದ್ದು ಆದ್ರೆ ಹೇಳಕಾಗ್ದೇ ಇದ್ದಿದ್ದು ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಏನಾದ್ರೂ ಬರೆಯೋಣ ಅಂತ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕಲಸುಮೇಲೋಗರ ಆದಮೇಲೆ ಅದು ಹಾಳು ಆಗದೇ ಇರತ್ತಾ?ಏನು ಸೀರಿಯಸ್ಸೇ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹರಟೆ ಅನ್ನದೇ ಇರಕಾಗತ್ತಾ??ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಕಟ್ಟು ಕಥೆಗಳಲ್ಲದ ಕೆಟ್ಟ ಮಾತುಗಳಿಲ್ಲದ ಸರಳ ಬರವಣಿಗೆಯ ಪ್ರಯತ್ನವೇ ಈ ಹಾಳು ಹರಟೆ.
ಚಲಿಸುವ ಕಾಲದೊಂದಿಗೆ ಕಲಿಯುತಾ ಸಾಗುವಾಸೆ ನನಗೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಸಹಕಾರ ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಹರಟೆಗಳನ್ನು ಓದಿ ನಿಮಗೆ ತೋಚಿದ್ದನ್ನು ಗೀಚಲು ಮರೆಯದಿರಿ. ಕೊನೆಯಲ್ಲೊಂದು ಮಾತು, ಭೋಧಿಸುವಷ್ಟು ಅನುಭವ ನನಗಿಲ್ಲಾ ಆದರೆ ಓದಿಸುವಷ್ಟು ಸರಕಿಗೆ ಅಭಾವವೂ ಇಲ್ಲಾ.
ಸೋ ಒಂದು ಎರಡು ಮೂರು....
ಬ್ಲಾಗಿಂಗ್ ಶುರು.....
ನಿಮ್ಮವ,
ಹರಟೆ ಮಲ್ಲ
